Vandaag met de gewikte herself naar het shoppingcenter getrokken, beiden vergezeld van onze jongste zonen. Kayo was in de auto in slaap gevallen en ik had hem slapend kunnen overhevelen naar de buggy. Het geluksbrengertje van de gewikte was ook aan het slapen dus..... COFFEETIME. Profiteren van zorgeloos bijpraten met een bakkie troost erbij.
We begeven ons richting toog in "denema" en natuuuuurlijk wordt Kayo wakker en natuuuuurlijk wil Kayo uit de buggy. Ik steek hem in de draagdoek en begin aan te schuiven.
Een mevrouw achter mij kijkt vertederd naar Kayo in de doek en zegt: "Och is dat een aangenomen kinneke??" Ik glimlach minzaam en zeg dat zijn papa een beetje donkerder is, waarop zij bijna onverstoorbaar verdergaat "ooooh och seg, tis precies een chineske, mor wel een schoeëneke"
Dat weet ik dan ook weeral :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik vraag me af of die madam ooit in haar leven een chinees van dichtbij gezien heeft?
BTW: leuk, je blog!
BTW 2: Ze beginnen hoe langer hoe meer op elkaar te lijken, die twee deugnieten van u.
Een reactie posten