25 november 2007

kleine commandant

Naast Kayo zijn bedje staat een zetel (fauteuil in het schoon Nederlands) . Als ik hem in bedje leg zet ik zijn slaapmuziekje op en ga nog een minuutje in die zetel zitten. Meestal is hij dan rustig genoeg en ga ik naar buiten.
Vandaag doe ik het ook zo maar terwijl ik me naar buiten begeef hoor ik Kayo "mamaaaa" roepen. Ik draai me om, vraag wat er is en hij zegt op dwingende toon "mama daa toel zitten"
Ik vlei me opnieuw neder en Kayo legt zich neer en slaapt in.
Zojuist hoor ik opnieuw een stemmetje "mamaaa" roepen. Het volume en de helderheid al iets minder dan voordien. Ik ga kijken en krijg opnieuw te horen "mama daa toe zitten" Ik zet me opnieuw naast hem, hij legt zich neer en ik hoor hem nog murmelen "mama ni buite tappen"
En toen heb ik gekeken hoe mooi een negentienmaanderke in slaap valt.

Klarinet

Als tiener speelde ik klarinet Ik huurde het instrument van de harmonie dus ik heb er nooit eentje in mijn bezit gehad. Een paar jaar geleden heb ik er eentje op de kop kunnen tikken op een rommelmarkt en sindsdien staat die hier op de kast.
Ik heb geen klarinet meer aangeraakt sinds toen eigenlijk. Vandaag vraagt Nanko of hij eens mag kijken naar "dat zwarte ding" . Ik geef het hem, hij blaast en er komt warempel geluid uit.
Een klarinet is echt niet makkelijk om te bespelen ( voor de kenners, het rietje dat erop zit is een 2 1/2 dus ook geen makkelijk riet.)
Zou ik hem alvast gaan inschrijven op de muziekschool??

21 november 2007

verbouwen en verhuizen aflevering 2





Ik heb vandaag een ontwerpje doorgemaild gekregen van de persoon die vorige keer was komen zien. Dit is ongeveer wat ik hem had doorgemaild als idee, enkel de wc staat op een andere plaats en er is meer rekening gehouden met de bestaande muren. De oppervlakte is 8 op 10 meter. Er is beneden één slaapkamer die voorlopig als bureau dienst zal doen en onder het dak is er een slaapzolder die nu zal dienst doen om iedereen te slapen te leggen.
Als de kinderen groter worden en eindelijk doorslapen, kunnen ze boven elk hun kamer maken en kan ik beneden gaan slapen.

18 november 2007

verdiend en uitgegeven

Gisteren heb ik mijn tweede echte kikisj demo gegeven. Er is gekocht en veel gebabbeld. En ik heb een stukje van de centjes alweer terug uitgegeven maar ik heb wel iets heel origineels in de plaats.
Nanko houdt van groen, lichtgroen moet het zijn trouwens, en omdat ik geen groene trui in mijn bezit heb, heb ik er maar eentje besteld bij jipie
Nanko wilde er graag een draak op, dus dat is het geworden.

17 november 2007

ochtend

Voor mijn slaapkoppige vriendinnekes en voor alle anderen van wie de ogen nog dicht zitten met prut 's morgens.




Zo ziet de lucht er uit om twintig over zeven 's morgens


















en zo twintig minuutje later












SCHOON HE!!!!

16 november 2007

mij-dagje

Vandaag hier naartoe geweest en genoten van handen en olie. De ontspanningsmassage die ik had gekregen voor mijn verjaardag is dus opgeconsumeerd.
Spijtig genoeg wilden de kinderen niet meewerken aan het "zennig" afsluiten van mijn dag. Ze zijn onder zeil nu dus ik sluit deze dag af met een glaasje wit (of twee) (schol bleke)

13 november 2007

varkensgebraad op mama's manier






Het ziet er heel erg saai uit zo maar het is ongeloooooflijk lekker.









Nodig:
- 1 varkensgebraad






- kinnekessuiker






- mosterd






- een blik perzikken op siroop







Je smeert het hele gebraad in met een dikke laag mosterd.
Over die laag mosterd doe je de suiker tot je bijna geen mosterd meer ziet.
Je smelt een goeie klot boter in een grote pot en legt het gebraad hierin.
Laten bakken op een middelhoog vuur tot het langs alle kanten mooi bruin/zwart ziet en het vanbinnen gaar is.
Regelmatig overgieten met saus.
De siroop van de perzikken dik je in met puddingpoeder.
Als er niet genoeg saus bij je gebraad zit, kan je een beetje sap van je perzikken erbij kappen.

Te eten met eender welke groente en kroketjes!!

klik klik klik klik

12 november 2007

volhouder of koppigaard??

Nanko is ziek. Volgens de dokter aan de beterhand maar toch...hij is ziek. Deze middag met veel gespartel en geweld hem een dutje laten doen en natuuuuurlijk moest ik hem wakker maken om naar de dokter te trekken.
Vanavond heeft het mij 3 (!!!!!) uur gekost om die oogjes dicht te laten vallen. De hele tijd heb ik over en weer gelopen. Muziekje aan, haartjes strelen, liedje zingen, mama is terug weg. Ff aan de computer en dan opnieuw muziekje aan, haartjes strelen, liedje zingen.
Hij had nog geen zin om te slapen zei hij en nadat ik toch wel erg boos was geworden, vertelde hij me dat hij toch echt wel graag mijn beste vriend wilde zijn :-( :-). Ik heb hem verzekerd dat dat altijd zo zal blijven en na nog een halfuurtje muziekjes, aaitjes en liedjes heeft mijn dikke vriend zijn oogjes eindelijk rust gegund.
Waar haalt zo'n kind die wilskracht toch??

daar doe je het voor

Misschien niet zo heel goed verstaanbaar, maar ik vind het geweldig!!. Nanko leest Kayo een boekje voor!

11 november 2007

tsjoeketsjoek

Zo ziet het eruit
Als mijn zonen besloten hebben dat ze treintje willen spelen, en dus lege bakken nodig hebben. Ik ga niet kunnen rusten vanavond denk ik. ;)

10 november 2007

gerookt vlees, beschuitjes en thee met honing

Kayo: Bronchite
Nanko: Buiktoestanden
Ikke: iets blaasontstekingachtig
Het wordt een gezellig weekend

08 november 2007

ze zijn zo lief

Vandaag met de gewikte herself naar het shoppingcenter getrokken, beiden vergezeld van onze jongste zonen. Kayo was in de auto in slaap gevallen en ik had hem slapend kunnen overhevelen naar de buggy. Het geluksbrengertje van de gewikte was ook aan het slapen dus..... COFFEETIME. Profiteren van zorgeloos bijpraten met een bakkie troost erbij.
We begeven ons richting toog in "denema" en natuuuuurlijk wordt Kayo wakker en natuuuuurlijk wil Kayo uit de buggy. Ik steek hem in de draagdoek en begin aan te schuiven.
Een mevrouw achter mij kijkt vertederd naar Kayo in de doek en zegt: "Och is dat een aangenomen kinneke??" Ik glimlach minzaam en zeg dat zijn papa een beetje donkerder is, waarop zij bijna onverstoorbaar verdergaat "ooooh och seg, tis precies een chineske, mor wel een schoeëneke"
Dat weet ik dan ook weeral :)

07 november 2007

verbouwen en verhuizen

Mijn blogtitel is ontstaan omdat ik een beetje (schoon gezegd) zit na te denken wat te doen in de toekomst. Mijn nog steeds wettige echtgenoot verblijft de helft van het jaar in Ecuador en de andere helft hier. De periode dat hij hier is, werkt hij en is hij dus niet echt vaak aanwezig in het gezinsleven van mij met de kinderen. Deze keer heeft hij me gevraagd of ik het niet zag zitten om samen met hem en de kinderen uiteraard, met hebben en houden naar de andere kant van de wereld te trekken. Twijfels sloegen/slagen toe en mijn hoofd gaat dus over en weer tussen "wel en niet en niet en wel" en "zou ik of zou ik niet" en "wat als en wat als niet...".
Intussen heb ik nog niet echt iets besloten, maar wat wel vaststaat is dat ik hier in België altijd een stekje wil houden.
Nu woon ik samen met mijn twee zonen in een huis dat op 20 meter van het huis van mijn ouders ligt. Heel erg handig voor mij als ik ff wegmoet en de kleinste slaapt bijvoorbeeld, en heel erg handig voor hun als ze op zondagmorgen maar twintig meter moeten stappen om verse pistolets op te halen die ik voor hen meebreng.
Mijn huidig stekje is maar een heeel erg voorlopige oplossing, en omdat zelf een huis kopen of huren hier in de buurt niet echt haalbaar lijkt voor een halftijdswerkende alleenstaande mama, is het idee gerezen om een stuk van mijn ouderlijk huis om te bouwen.
Vandaag is een architect langsgekomen om de mogelijkheden te bespreken. Het goede nieuws is dat er absoluut mogelijkheden zijn om iets bewoonbaars te maken van twee garages/atelier en kamer van mijn ouders, het nog betere nieuws is dat dat ook te doen is met het zeer beperkte budget dat ik heb. Bijbouwen zit er niet in wegens zonevreemde woning ofzoiets, maar met ongeveer 100 vierkante meter, zou je al wel wat kunnen aanvangen.
Morgen komt er iemand de exacte afmetingen opnemen om al eens een plannetje te kunnen maken.
Wordt zeker vervolgd!

05 november 2007

brandverzekering

Ik ga zo meteen mijn polis boventoveren en nog eens goed lezen *bibberbibber* Hier komt het verhaal waarom:
Ik had drie kookpotten op mijn kookvuur staan waarvan nog eentje (die met petatjes in) nog aan het pruttelen was. Naast het kookvuur stond een lege bakvorm, daarop een keukenhanddoek en daarop een schepper met plastiek handvat gericht naar mijn kookvuur.
Mijn kinderen hebben de zeer vervelende gewoonte om aan mijn benen te hangen als ik met iets bezig ben, dus ook nu hing Kayo aan mijn been. Omdat pruttelend water toch gevaarlijk is met een kinderkopje dat daar vlakbij over en weer loopt, besluit ik me naar de zetel te begeven en mijn twee koters een boekje voor te lezen terwijl de petatjes garen. Boekje is uit, ik ga terug richting keuken en wat ziet mijn oog??
VUUR! Het plastiek handvat van de schepper stond in brand, een kwart van de kookplaat die normaal bruin is, was bedekt onder een laagje vloeibare zwarte plastiek dat ook nog brandde en de keukenhanddoek had al een zwart randje. De jongens deden WAAAUUUUWWWW terwijl ik de keukenhanddoek en schepper brandend in de gootsteen keilde. Ik heb nog even nagedacht of brandende plastiek toch zeker met water geblust kon worden, en dan de kraan "vollenbak" opengedraaid. Et voila brandje geblust.
Dit is trouwens het resultaat, de rest ligt op de kookplaat.

04 november 2007

pannenkoeken


Broer en schoonzus hebben net een nieuw stekje. Broer verjaarde gisteren en schoonzus verjaart vandaag. Allemaal gelegenheden dus voor een feestje. Pannenkoeken horen natuurlijk bij een verjaardagsfeest, dus toog broer aan het bakken voor vriendjes, vriendinnetjes, zus, neefjes, broer, mama, papa, bomma, bompa en hun nieuwe (atelier/kunst)buren. Leuke mensen trouwens, die buren van hen. Er werd veel gebabbeld, leuke gesprekjes, en afgesproken om langs te gaan bij de opening van hun atelier. Ik ben eens benieuwd, het leek in elk geval veelbelovend.
Het is een andere wereld, die "kunstenaars", maar wel eentje waar je leuke mensen ontmoet.

03 november 2007

muffins of cakejes?

Kayo mag geen koemelk, geen soyamelk en geen chocola. Weinig keuze dus als je cakejes of koekjes uit de winkel wil geven.
In het grote vegatarische kookboek, vond ik een muffinrecept, dus heb ik daar de koemelk vervangen door geitenmelk. Zou het daardoor zijn dat ze er eerder als cakejes uitzien? Of zou het komen door de bosbessen die ik door rozijnen heb vervangen, de donkerbruine basterdsuiker door lichte rietsuiker, of het meel+ bakpoeder door zelfrijzend bakmeel? Wie zal het zeggen?
OOoh ja, die dingen moesten 20 minuten in een oven van 210 graden. De mijne hebben er 40 minuten ingestaan om ze toch iets of wat op muffins te laten lijken. waar is het misgegaan? Iemand een idee? Ze waren trouwens wel erg lekker (misschien wat zwaarder dan normaal)

02 november 2007

what was I thinking

Op een druilerige dag als vandaag beslist 40 % van de Belgische bevolking om naar de boekenbeurs te trekken en ik ben er zeker van dat 59% van de mensen had besloten om ikeawaarts te trekken. Ik ook dus *dikke dikke dikke dikke roloog*. Nanko is lui aangelegd dus wilde in de buggy zitten en Kayo is wegloperig aangelegd dus die moest in de draagdoek.
We waren dan ook nog van plan om heel efkes rap iets te eten *nog dikkere roloog*, maar aan het restaurant aangekomen, zijn we wijselijk onze weg vervolgd, naar de kassa gesjeesd en dan buiten elk twee hot dogs binnengespeeld. Voordeel is wel, dat ik aan de kassa maar 12 euro en nog wat moest neertellen, dus zuinig is het wel, zo'n overvolle ikea.
Nadien ook nog het geweldige idee gehad om naar de colruyt te trekken. Het leek precies de avond voor kerstmis. Alle kassas open en aan elke kassa minstens 7 mensen aanschuiven. Kayo die niet wilde blijven zitten in de kar en ik die niet vond wat ik moest hebben.
Ik heb in elk geval een pittig dagje achter de rug.

van in pre-blogtijdperk


In onze tuin staan ontzettend veel bloemen. Het laatste boeket plukte ik eind september. Toen al vond ik dat het geblogd mocht worden, maar bij gebrek aan blog toen, krijgt het nu de eer ;). Schoon he :D

1 november


jaarlijkse en familiale herdenking van mijn opa die 18 jaar geleden gestorven is. Cake bakken, wandeling maken en dan eten en drinken en eten en een tripel geven aan mijn opa. Schol opa!