Nanko is ziek. Volgens de dokter aan de beterhand maar toch...hij is ziek. Deze middag met veel gespartel en geweld hem een dutje laten doen en natuuuuurlijk moest ik hem wakker maken om naar de dokter te trekken.
Vanavond heeft het mij 3 (!!!!!) uur gekost om die oogjes dicht te laten vallen. De hele tijd heb ik over en weer gelopen. Muziekje aan, haartjes strelen, liedje zingen, mama is terug weg. Ff aan de computer en dan opnieuw muziekje aan, haartjes strelen, liedje zingen.
Hij had nog geen zin om te slapen zei hij en nadat ik toch wel erg boos was geworden, vertelde hij me dat hij toch echt wel graag mijn beste vriend wilde zijn :-( :-). Ik heb hem verzekerd dat dat altijd zo zal blijven en na nog een halfuurtje muziekjes, aaitjes en liedjes heeft mijn dikke vriend zijn oogjes eindelijk rust gegund.
Waar haalt zo'n kind die wilskracht toch??
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Zielig als ze ziek zijn, maar toch ook oooooh zo vermoeiend :-(
deze keer eigenlijk niet echt zielig en ook niet echt vermoeiend, maar wel om hem in bed te krijgen dus ;)
Een reactie posten